Maar, so gesê so gedaan en ek, hy, my vrou en ons dogtertjie (6) sit toe af see toe om te gaan “lyn natmaak”. By die hawe gekom kry ons vir ons 'n sitplekkie en met baie opgewondenheid en 'n groot verwagting gooi ons die sinker en hoek in die water.
Meer as twee ure gaan verby maar niks gebeur nie. My vrou en (veral) die kinders raak later verveeld en sy (my vrou) besluit om die kinders liefs na 'n nabygeleë speelplek te neem om hulle besig te hou.
Ek aan die ander kant weier volstrek om moed op te gee en ek bly sit. My eer is immers op die spel! Ek het dan my seun belowe ons gaan 'n vis vang en ek kan mos nou nie loop voor dit nie so is nie al het ek eintlik begin oortuig raak daarvan dat daar beslis geen vis daar was óm te vang nie.
Nie lank na my vrou en kinders weg is nie kom 'n jong man na my toe aangestap en vra of ek al iets uit die water getrek het. Met 'n verleë glimlag moes ek toe erken dat daar nog niks selfs probeer byt het nie. Hy wou toe by my weet watter soort aas ek aan die hoek gesit het.
Ek vertel hom toe dat ek het sommer 'n stukkie vals (rubber) aas op die hoek gesit omdat die visse mos nie die verskil ken tussen regte en vals aas nie en dat hulle dit sekerlik nie sal agterkom nie. Wat weet 'n vis tog in elk geval?
Hoe verkeerd was ek nie! Toe ek die lyn inkatrol om vir die jong man (sy naam is Sebastian) die rubber aas op my hoek te wys het hy amper van sy stoel afgeval soos hy lag en my die versekering gegee dat ek niks op aarde daarmee sal vang nie, al sit ek ook hoe lank daar.
Hy (Sebastian) gaan haal toe vir my die ware jakob in die vorm van modder prawn of kappers soos hulle dit noem en sit dit toe vir my op die hoek. Sekondes na ek die hoek weer terug in die water laat sak het, kon ek voel hoe die visse (wat maar nog die hele tyd daar was) aan die aas begin byt.
Ek en Sebastian het op die ou einde vir seker nóg twee ure daar bly sit en ek kon nie glo hoe baie keer ek kon voel hoe die visse aan my aas kom knaag het nie en boonop aanmekaar my aas afvreet nie. Uiteindelik na 'n lang tyd (en toe my seun terug is) het ek 'n ou klein Steenbrassie gevang wat ek toe maar van die hoek afgehaal en weer terug gegooi het.
Die Here Jesus het vir ons belowe dat Hy maak van ons “vissers van mense” maar net soos ek daardie dag by die hawe op Knysna ervaar baie van ons dat ons maar vrot “vissermanne en vroue” is.
Ons is vreeslik gretig om die evangelie met 'n ongeredde wêreld te deel maar ons “aas” is verkeerd. Ons begin mense vertel van 'n klomp reëls, van 'n klomp dinge wat hulle moet en nie moet doen nie nie eerder as om hulle te vertel net hoe baie ons en (veral) God vir hulle omgee en lief is. Daar is 'n ou sê ding, “people don’t care how much you know until they know how much you care.”
Ek glo die “aas” wat ons moet gebruik staan vir ons duidelik in in God se woord geskryf. Galasiërs 5: 22 – 23 “Die vrug van die Gees daarteenoor, is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing.” Wanneer ons hierdie dinge in ons lewens (prakties) begin toepas, en nie net praat daaroor nie, sal die wêreld en almal daarin sien dat ons vir hulle omgee.
Mense (gered of ongered) kan gou die verskil agterkom tussen 'n stuk rubber (vals) aas en die ware jakob. Wanneer jy opreg is en ware liefde uitleef sal alle mense outomaties na jou toe aangetrokke voel en sal hulle jou toelaat om jou boodskap van hoop en verlossing met hulle te deel.
Kom ons bid. Vader, dankie dat U my red en vir my lief is al maak ek nog baie baie foute. Ek vra U Here in die naam van my verlosser Jesus Christus om my te help en te transformeer in iemand wat elke dag die vrug van die Gees uitleef sodat ek ander van U kan vertel. Ek vra dit in Jesus se naam. Amen.
No comments:
Post a Comment